Nasze sadzonki czerwonej porzeczki otrzymujemy procesie rozmnażania wegetatywnego, które daje nam największe możliwości produkcyjne. Zdecydowaliśmy się zarówno na produkcję tradycyjnych form krzaczastych, jak i form piennych, które szczepimy na wytrzymałej podkładce porzeczki złotej. Dzięki temu, że posiadamy nowoczesne tunele ogrodnicze, jesteśmy w stanie przeprowadzić proces szczepienia mimo jego wysokiej pracochłonności. Pienne sadzonki czerwonej porzeczki są nie tylko niezwykle atrakcyjną, ale przede wszystkim praktyczną formą krzewów, ponieważ dzięki uzyskanemu kształtowi znacznie łatwiej jest je pielęgnować i przeprowadzać zbiór.
Zarówno sadzonki formy krzaczastej, jak i formy piennej sprzedajemy głównie w postaci roślin jednorocznych – w przypadku form piennych w doniczce C-2 – jednakże oferujemy również dwuletnie rośliny form krzaczastych. Niezwykle istotnym elementem sprzedawanych sadzonek jest ich system korzeniowy, który w każdym przypadku powinien być dobrze rozwinięty. Sadzonki przed transportem przycinamy, dzięki czemu pięknie się później rozkrzewiają, a w transporcie są mniej kłopotliwe.
Cena jednostkowa za sadzonki uzależniona jest zarówno od wielkości całego zamówienia, jak i wieku rośliny i wybranej odmiany. W każdym wypadku istnieje możliwość negocjacji ceny. Zarówno podczas wyboru odmiany, jak i podczas składania zamówienia służymy fachową poradą.
Odmiany czerwonej porzeczki
| Nazwa | Pora dojrzewania | Plenność | Odporność na mróz | Odporność na choroby | Odmiana | Owoce |
| Detvan | wczesna | duża | bardzo duża | bardzo duża | przetwórcza | duże, ciemnoczerwone, bardzo smaczne |
| Jonkheer van Tets | wczesna | duża | duża | dosyć duża | deserowo-przetwórcza | bardzo duże, wiśniowoczerwone, dosyć kwaśne |
| Rondom | średnia | bardzo duża | duża | duża | przetwórcza | średnie i duże, jasnoczerwone, ostre w smaku |
| Rovada | późna | bardzo duża | duża | dosyć duża | deserowo-przetwórcza | duże, czerwone, lekko kwaśne, smaczne |
1. Detvan
Odmiana porzeczki czerwonej, która powstała ze skrzyżowania Jonkheer van Tets i Heinemans Rote Spatlese. Ta słowacka odmiana charakteryzuje się dużą odpornością na choroby grzybowe. Detvan jest w znacznym stopniu samopylny.
Krzew tej porzeczki ma zwarty, lekko rozłożysty pokrój. Jednoroczne, silne pędy tworzą średnie zagęszczenie, rosną pionowo. Pędy wieloletnie są grube i silnie się rozgałęziają. Liście odmiany są stosunkowo duże, o intensywnym, żywozielonym kolorze, a ich brzegi są nieznacznie podwinięte do góry. Kwitnienie przypada na dosyć wczesny okres. Owoce odmiany Detvan to średniej długości grona z jagodami w ilości 20-22 sztuk. Jagody koloru ciemnej czerwieni, kuliste, o średnicy 1 cm. Dojrzewają równomiernie, są bardzo dobrej jakości i poleca się je zarówno do bezpośredniego spożycia, jak i do przetwórstwa. Ich dojrzałość zbiorcza przypada na pierwszą dekadę lipca, a więc dosyć wcześnie. Odmiana jest niezwykle prosta w uprawie, przez to zalecana jest zarówno do uprawy amatorskiej, jak i towarowej.
2. Jonkheer van Tets
Ta holenderska odmiana porzeczki czerwonej powstała w roku 1931, poprzez skrzyżowanie odmian Faya Płodna i Scotch, ale dopiero w roku 1968 była pierwszy raz polecona do uprawy towarowej. W Holandii często uprawiana w szpalerach.
Krzew Jonkheer van Tets ma kulisty, lekko spłaszczony pokrój, który wraz z wiekiem rośliny zaczyna się delikatnie rozluźniać. Rośnie bardzo silnie, a wyrastające z szyjki korzeni pędy kierują się pionowo w górę. Liście odmiany są zróżnicowane na małe i średnie, składające się z 5 klap, niesymetryczne, ciemnozielone. Brzegi listków są podwinięte do góry, przez co w kształcie są miseczkowate. Kwitnie najliczniej na pędach dwuletnich, ale proces nie omija też żadnych innych. Owoce odmiany Jonkheer van Tets są duże, kuliste i wiśniowoczerwone. Zebrane w gęste, podłużne grona. U nasady owoce są większe, lecz zmniejszają się w stronę wierzchołka. Dojrzałość zbiorcza odmiany przypada na ostatnie dni czerwca i trwa stosunkowo krótko. Owoce idealne do bezpośredniego spożycia, źle znoszą przechowywanie i transport.
3. Rondom
Odmiana porzeczki czerwonej, pochodząca z Holandii. Stworzona ze skrzyżowana (R. multiflorum i Wersalska Czerwona) oraz Gestisteel. Została wprowadzona do uprawy w roku 1949. Należy do wyjątkowo plennych odmian.
Krzew Rondom rośnie bardzo silnie, jego pokrój jest zwarty i charakterystycznie odwrotnie stożkowaty, a pędy wzniesione. Dekoracyjne pędy jednoroczne są żywozielone, z czerwonawymi, jasnymi smugami na całej swojej powierzchni. Średniej i dużej wielkości, 5 klapowe liście wyrastają z pędów pod kątem ostrym. Są skórzaste, sztywne i lekko wygięte wzdłuż głównego nerwu. Owoce odmiany są nierównomiernej wielkości – od średnich do dużych. Zebrane w długie, zwarte i cylindryczne grona. Jasnoczerwona skórka uwidacznia nasiona. Jagody mają dosyć intensywny, ostry smak. Dojrzałość zbiorcza przypada na okres końcówki lipca, a zbiór należy do tych łatwiejszych – można się zdecydować na mechaniczny. Porzeczka Rondom jest popularna przede wszystkim ze względu na późny okres dojrzewania, dzięki czemu przedłuża sezon porzeczkowy.
4. Rovada
Odmiana porzeczki czerwonej, pochodząca z Holandii. Powstała poprzez skrzyżowanie odmian porzeczek Fay’s Prolific oraz Heinemann’s Rote Spatlese. Jest wyjątkowo odporna na niskie temperatury i typowe choroby grzybowe atakujące porzeczki.
Krzew rośnie silnie i ma rozłożysty, stosunkowo luźny pokrój. Dorasta do 180 cm. Lubi półcień i stanowiska słoneczne. Liście są dosyć duże i okrągłe, w kolorze ciemnej zieleni, 5 klapowe. Kwitnienie odmiany przypada na koniec kwietnia, w którym ukazują się liczne, żółte kwiaty. Owoce są duże, atrakcyjnie czerwone, zebrane w stosunkowo długie, zwarte grona. Ich lekko kwaśny smak sprawia, że idealnie kojarzą się z tradycyjnym smakiem porzeczki. Dojrzałość zbiorcza odmiany Rovada przypada na przełom lipca i sierpnia, a jej plenność jest bardzo duża i dosyć regularna. Owoce polecane są przede wszystkim do bezpośredniego spożycia i na desery, jednakże są dobre również na tradycyjne przetwory. Ze względu na duże owoce i ich grona, najlepiej jest zbierać je ręcznie.
Morfologia czerwonej porzeczki
Czerwona porzeczka to krzew z rodziny agrestowatych, który dorasta maksymalnie do 200 cm wysokości. Dosyć charakterystyczna roślina, zwykle o zwartym lub lekko rozluźnionym pokroju. Pędy szarobrązowe i bez kolców. Liście porzeczki czerwonej są ułożone skrętolegle i zwykle wyrastają pod kątem ostrym do pędów. Posiadają sercowatą nasadę i klapy w ilości trzy, cztery lub – najczęściej – pięć. Klapy nie w każdej odmianie są symetryczne. To samo odnosi się do wielkości liści – na jednym krzewie mogą być one zarówno małe, jak i średnie. Kolor liści od ciemnozielonego po żywozielony, często z omszonym spodem i lekko wygiętymi ku górze brzegami. Charakterystyczne jest to, że blaszka liścia jest takiej samej długości, jak ogonek. Jest to roślina wieloletnia, której kwitnienie przypada na okres od czerwca do maja. Kwiaty porzeczki czerwonej są zielonkawożółte lub czerwonawe, wielkości do 8-9 mm. Zebrane w grona, obupłciowe i promieniste. Dno kwiatowe wypukłe. Kwiaty i kwiatostany są drobne, z równie drobnymi płatkami, wśród których, ułożone bardzo blisko siebie, wychylają pylniki pręcików. Nie mają charakteru dekoracyjnego. Charakterystyczne jagody porzeczki czerwonej mają odcienie od jasnej, półprzezroczystej czerwieni po ciemne, winne barwy. Ich smak może być zarówno ostry, jak i lekko kwaskowaty z wyraźną nutą słodyczy. Pozostałości po kwiatostanie mogą być większe lub mniejsze, zwykle jednak mają ciemny odcień. Owoce mogą być małe, średnie lub duże, zawsze zebrane są w grona, które w zależności od odmiany mają różną długość. Zwykle są dosyć zwarte.
